மனநிறைவில் நிலைத்திருப்பதற்கான ஐந்து வழிமுறைகள்

Rev. சாரா இவில்

(5 Ways to Pursue Contentment)

கடைசியாக நீங்கள் எப்போது உங்களை கண்ணாடியில் பார்த்து நீங்கள் பார்த்த ஒன்றை மாற்ற விரும்பினீர்கள்? கடந்த ஒரு மாதத்தில் “எனக்கு அது வேண்டும்?” என்று எதை சொன்னீர்கள்? நீங்கள் பெற விரும்பிய பதவி உயர்வையும், பொருளையும் அல்லது பாராட்டையும் உங்களது நண்பர் பெற்ற போது உங்களது மனநிலை எப்படி இருந்தது?

மனதிருப்தி என்பது பெரும்பாலான மக்களுக்கு மிகவும் கடினமான ஒன்றாக இருக்கிறது. நாம் பாவத்தில் வீழ்ச்சியுற்றதால், வீழ்ச்சியுற்ற உலகில் வாழ்வதால் மனநிறைவு என்பது கடினமானது. அநேக நேரங்களில் தேவனை மட்டுமே ஆராதித்து அவருடைய மகிமைக்காக வேலை செய்யாமல் இருக்கிறோம். கிறிஸ்து வரும்வரை, கிறிஸ்துவோடு வேறு ஏதாவது ஒன்றை அல்லது ஒருவரை சேர்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்ற நமது விருப்பத்தோடு நாம் போராடிக்கொண்டுதான் இருப்போம். ஆனால் திடன்கொள்ளுங்கள். விசுவாசத்தினாலே நீங்கள் இயேசுவோடு இணைக்கப்பட்டிருப்பீர்களானால், முழுமையாக இல்லாவிட்டாலும் மெய்யாகவே நீங்கள் மனநிறைவை பெறமுடியும். அத்தகைய மனநிறைவில் நிலைத்திருப்பதற்கான ஐந்து வழிமுறைகளை வேதம் நமக்கு கூறுகிறது.

1.கர்த்தருக்குள் மகிழ்ந்திருங்கள்

“எல்லாரும் பாவஞ்செய்து தேவ மகியையறறவர்களாக”  (ரோமர் 3:23) இருப்பதினால் நமது இருதயங்கள் தேவனை மட்டுமே ஆராதிக்காது. நாம் “தேவனுடைய சத்தியத்தை பொய்யாக மாற்றி, சிருஷ்டிகரைத்தொழுது சேவியாமல் சிருஷ்டியைத்தொழுது சேவிக்கிறோம்,”  (ரோமர் 1:25). எனவே நாம் மனநிறைவை அடைய விரும்புவோமென்றால், நாம் தேவனை மட்டுமே ஆராதிக்க திரும்பக்கடவோம். நமது சூழ்நிலைகள் எதுவாக இருந்தாலும், நாம் கர்த்தருக்குள் மகிழ்ந்திருக்கவேண்டும்:

“அத்திமரம் துளிர்விடாமற்போனாலும்… 

நான் கர்த்தருக்குள் மகிழ்ச்சியாயிருப்பேன், என் இரட்சிப்பின் தேவனுக்குள் களிகூருவேன். 

ஆபகூக் 3:17-18

2. கர்த்தரில் நம்பிக்கையாயிருங்கள்.

மனநிறைவோடு இருப்பதற்கான கடினமான காரணங்களில் ஒன்று, மெய்யாகவே நாம், தேவன் நம்மில் அன்புக்கூர்ந்து சகலத்தையும் நமது நன்மைக்காக நடத்துகிறார் என்பதை விசுவாசியாமல் இருப்பதுதான் (ரோமர் 8:28). ஆனால் எப்பொழுது “நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளென்று அழைக்கப்படுவதினாலே பிதாவானவர் நமக்குப் பாராட்டின அன்பு எவ்வளவு பெரிதென்று” பார்க்கிறோமோ (1 யோவான் 3:1), எப்பொழுது, “தேவன் நம்மில் அன்புகூறுகிறவர்களுக்கு சகலமும் நன்மைக்கேதுவாக நடத்துகிறாரென்று” (ரோமர் 8:28) விசுவாசிக்கிறோமோ அப்பொழுதுதான் நமது வாழ்விற்கான அவருடைய திட்டத்தில் நாம் இளைப்பாறமுடியும். 

தேவன் “மனுஷஜாதியான சகல ஜனங்களையும் அவர் ஓரே இரத்தத்தினாலே தோன்றப்பண்ணி, பூமியின்மீதெங்கும் குடியிருக்கச்செய்து, முன் தீர்மானிக்கப்பட்ட காலங்களையும் அவர்கள் குடியிருப்பின் எல்லைகளையும் குறித்திருக்கிறபடியால்” (அப் 17:26), நாம் யார் என்பதையும், நாம் எதைப் பெற்றிருக்கிறோம் என்பதையும் கட்டுப்படுத்த முயற்சிப்பதை நிறுத்தமுடியும், மாறாக தேவன் நமது வாழ்வு உட்பட அனைத்தின்மீதும் ராஜாவாக இருக்கிறார் என்ற சத்தியத்தினால் நாம் திருப்தியடைய முடியும்:

“கர்த்தரை நம்பி நன்மைசெய், தேசத்தில் குடியிருந்து சத்தியத்தை மேய்ந்துகொள். 

கர்த்தரிடத்தில் மனமகிழ்ச்சியாயிரு, அவர் உன் இருதயத்தின் வேண்டுதல்களை உனக்கு அருள்செய்வார்.”

சங்கீதம் 37:3-4

3. நித்தியத்தின் கண்ணோட்டத்தை கொண்டிருங்கள்.

வெறுமனே நாம் இந்த உலகத்தின் காரியங்களுக்காக மட்டும் வாழ்வோமென்றால் நம்மால் மனநிறைவோடு இருக்கமுடியாது. இயேசு தனது சீஷர்களைப் பார்த்து, “பரலோகத்திலே உங்களுக்குப் பொக்கிஷங்களைச் சேர்த்துவையுங்கள், அங்கே பூச்சியாவது துருவாவது கெடுக்கிறதும் இல்லை, அங்கே திருடர் கன்னமிட்டுத் திருடுகிறதும் இல்லை. உங்கள் பொக்கிஷம் எங்கேயிருக்கிறதோ அங்கே உங்கள் இருதயமும் இருக்கும்.” (மத்தேயு6:20-21) என்கிறார். “போதுமென்கிற மனதுடனே கூடிய தேவபக்தியே மிகுந்த ஆதாயம். 

உலகத்திலே நாம் ஒன்றும் கொண்டு வந்ததுமில்லை, இதிலிருந்து நாம் ஒன்றும் கொண்டுபோவதுமில்லை என்பது நிச்சயம். 

(1 தீமோத்தேயு 6:6-7) என்று பவுல் தீமோத்தேயுவுக்கு கற்பிக்கிறார். இந்த உலகத்தின் இன்பங்களை பின்தொடர்வதற்கு பதிலாக, “நீதியையும் தேவபக்தியையும் விசுவாசத்தையும் அன்பையும் பொறுமையையும் சாந்தகுணத்தையும் அடையும்படி நாடு. விசுவாசத்தின் நல்ல போராட்டத்தைப் போராடு, நித்தியஜீவனைப் பற்றிக்கொள். அதற்காகவே நீ அழைக்கப்பட்டாய். (1தீமோத்தேயு 6:11-12).

4. உங்களது பலவீனம் கிறிஸ்துவின் பெலனை மேன்பைப்படுத்தட்டும்.

நாம் உண்மையானவர்களென்றால் நாம் பலவீனமுள்ளவர்களாக இருக்க விரும்பமாட்டோம். நம்மில் அநேகர் நமது பலவீனங்களை மறைத்து நமது பலத்தை மட்டும் வெளிக்காட்டுவதற்கு கற்பிக்கப்பட்டுள்ளோம். ஆனால் வேதம் நமக்கு போதிக்கிறது, “நான் பலவீனனாயிருக்கையில் பலமுற்றவனாயிருக்கிறேன்” (2 கொரி 12:10) என்று‌. ஏனென்றால், நமது பலவீனங்கள் கிறிஸ்துவின் கிருபையின் போதுமான தன்மையை வெளிப்படுத்துகின்றன, மற்றும் கிறிஸ்துவின் வல்லமை, நமக்கு “பலவீனத்தில் பூரணமாய் விளங்குகிறது” (2 கொரி 12:9). எனவே, நாம் “பலவீனத்தில் பிரியப்படமுடியும்.” (2 கொரி 12:10).

5. மற்றவர்களிடம் இருப்பதை இச்சியாதிருங்கள்.

குடும்ப உறுப்பினர்கள், நண்பர்கள், சபை அங்கத்தினர்கள், அண்டை வீட்டார் மற்றும் உடன் வேலை செய்பவர்களை பார்த்து அவர்கள் வைத்திருப்பதை நாம் விரும்புவதென்பது ஓர் மிகப்பெரிய சோதனையாகும். அநேக நேரங்களில், குறிப்பாக நாம் அதிகமாக ஜெபிக்கக்கூடிய நற்காரியங்களான மனைவி, குழந்தைகள் ஆகியவைகள் சரியான விருப்பங்களாக இருந்தாலும் கூட, அவற்றை தேவன் ஏன் இன்னும் தாமதப்படுத்துகிறார் என்ற ஆச்சரியம் நம்மிடம் இருக்கலாம். ஆனால் வேதம் கூறுகிறது, தேவன் “முன் தீர்மானிக்கப்பட்ட காலங்களையும் அவர்கள் குடியிருப்பின் எல்லைகளையும் குறித்திருக்கிறார்” (அப் 17:26) என்று. எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, நமக்காக நியமிக்கப்பட்ட இந்த நேரத்திலும், இடத்திலும், நாம் தேவனை தேடவேண்டும் என்று அவர் விரும்புகிறார், ஏனெனில் “அவர் நம்மில் ஒருவருக்கும் தூரமானவரல்லவே. 

ஏனெனில் அவருக்குள் நாம் பிழைக்கிறோம், அசைகிறோம், இருக்கிறோம்.” (அப் 17:27-28).

மற்றவர்களுடைய வரங்களை பார்த்து அதற்கென்று ஆசைப்படுவதும் மாபெரும் சோதனையாகும், ஆனால் “கிறிஸ்துவினுடைய ஈவின் அளவுக்குத்தக்கதாக நம்மில் அவனவனுக்குக் கிருபை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது.” மற்றும் அவரே, “ கிறிஸ்துவின் சரீரம் வளர்ந்தேறுவதற்கென்று… மனுஷர்களுக்கு வரங்களை அளிக்கிறவர்.”(எபேசியர் 4:7-8,12).

எனவே, நம்மிடம் உள்ள வரங்கள் அவைகள் கிறிஸதுவினால் கொடுக்கப்பட்டவைகளாக இருப்பதினால் நாம் நம்பிக்கையோடு இருக்கலாம், பிறருடைய வரங்கள் மீது இச்சைக்கொள்ள அவசியமில்லை. மாறாக, மற்றவர்களும் அவர்களுக்கு அளிக்கப்பட்ட வரங்கள் மூலமாக, “இயேசு கிறிஸ்து மூலமாக தேவன் மகிமைப்படும்படியாக..” அவற்றை உக்கிராணத்துவத்தோடு காத்துக்கொள்ளும்படி உற்சாகப்படுத்தமுடியும் (1 பேதுரு 4:10-11). 

மிகப்பிரதானமாக, நமது அதிருப்தி நமது சூழ்நிலைகளை தீர்மானித்த தேவன் மீதுதான் உள்ளது. ஒருவேளை இவ்வித பாவத்தோடு நீங்கள் போராடுவீர்களென்றால், கர்த்தருக்குள் மகிழ்ந்திருக்கவும், நம்பிக்கையகயிருக்கவும், நித்திய கண்ணோட்டத்தை கொண்டவர்களாக, உங்களது பலவீனங்களில் கிறிஸ்துவின் பலன் பூரணமாக விளங்கும்படியாகவும், மற்றவருடைய காரியங்கள் மீது ஆசை கொள்ளாதவர்களாகவும் இருங்கள். பிறகு, தேவனுடைய கிருபையினால் உங்களால் சொல்லமுடியும், “ஏனெனில் நான் எந்த நிலைமையிலிருந்தாலும் மனரம்மியமாயிருக்கக் கற்றுக்கொண்டேன். 

என்னைப் பெலப்படுத்துகிற கிறிஸ்துவினாலே எல்லாவற்றையுஞ்செய்ய எனக்குப் பெலனுண்டு” என்று. (பிலிப்பியர் 4:11,13) .

இந்த கட்டுரை முதலில் லிகோனியர் ஊழியங்கள் வலைப்பதிவில் வெளியிடப்பட்டது.